Podstawowe informacje
Republika Indii to państwo, które uzyskało niepodległość po podziale Indii Brytyjskich w 1947 r. na Indie oraz Pakistan Zachodni i Wschodni (późniejszy Bangladesz). Położone jest w Azji Południowej i zajmuje zdecydowaną większość subkontynentu indyjskiego. Sąsiaduje na północnym zachodzie z Pakistanem, na północy z Chinami, Nepalem i Bhutanem, na północnym wschodzie z Mjanmą i Bangladeszem, a na południowym wschodzie przez zatokę Mannar i cieśninę Palk graniczy ze Sri Lanką i Malediwami. Indyjskie wyspy Andamany i Nikobary dzielą granicę morską z Tajlandią i Indonezją. Od południa Indie otoczone są Oceanem Indyjskim, od południowego zachodu Morzem Arabskim, a od południowego wschodu Zatoką Bengalską. Od północy Indie ograniczone są przez najwyższy łańcuch górski na świecie - Himalaje oraz łańcuch górski Karakorum.
Mapa podziału administracyjnego Indii. Oprac. A. Dyndo
Stolicą Republiki Indii jest Nowe Delhi (ang. New Delhi, h. Nai Dilli). Miasto jest częścią większego administracyjnego terytorium składającego się z 11 dystryktów zwanego Narodowym Terytorium Stołecznym Delhi (ang. National Capital Territory of Delhi.
Indie określane są państwem federalnym, mimo że w Konstytucji używa się terminu „związek stanów”. W skład państwa wchodzi 29 stanów i siedem terytoriów związkowych (ang. Union Territory), w tym jedno terytorium stołeczne. Największe i najbardziej zaludnione miasta to: Mumbaj (do 1995 r. oficjalną nazwą było Bombaj) - ponad 18,4 mln mieszkańców, Nowe Delhi - 16,3 mln osób (ale jeśli brać pod uwagę całą aglomerację Delhi, liczba mieszkańców wynosi 21,7 mln), Kolkata (do 2001 r. Kalkuta) - 14,1 mln; Ćennaj (do 2000 r. Madras) - 8,7 mln i Bangaluru (do 2006 r. Bangalore) - 8,5 mln mieszkańców.
Kultura i język
Indie to kraj wieloetniczny, wielojęzykowy i wieloreligijny. Zgodnie z artykułem 343 Konstytucji językiem oficjalnym Indii jest współczesne standardowe hindi zapisywane pismem dawanagari. Posługuje się nim prawie 500 mln Indusów, co oznacza, że jest trzecim językiem na świecie o największej liczbie użytkowników po angielskim i chińskim. Ponad połowa ludności w Indiach, przede wszystkim w północnej części, posługuje się hindi jako pierwszym lub drugimi językiem ojczystym. Język angielski ma status języka pomocniczego w administracji i sądownictwie, ale jest także powszechnie używany w biznesie, mediach, polityce i szkolnictwie oraz przez mieszkańców dużych miast indyjskich. Dodatkowo 22 języki w Indiach mają status języków urzędowych używanych na poziomie stanowym, np. dla stanu Maharasztra jest to marathi, dla Tamil Nadu język tamilski, dla Bengalu Zachodniego bengalski, dla Kerali język malajalam.

Waluta
Obowiązującą walutą w Republice Indii jest indyjska rupia (INR, zapisywana skrótowo jako rs. lub znakiem ₹), która wcześniej dzieliła się dodatkowo na 100 paisa (obecnie bardzo rzadko spotykane). Rupia występuje w postaci monet o nominałach: 1, 2, 5, 10 rupii oraz w banknotach o nominałach: 5, 10, 20, 50, 100, 500 i 2000 rupii. Wyłączność na emisję waluty indyjskiej ma Reserve Bank of India (RBI). Walutę zagraniczną można wymienić w każdym banku lub w oznaczonych punktach wymiany walut.
Średnie kursy najważniejszych walut
(wg danych Reserve Bank of India i Narodowego Banku Polskiego
na dzień 26 czerwca 2018 r.):
1 EUR |
79,74 INR |
1 USD |
68,17 INR |
1 GBP |
90,47 INR |
1 PLN |
18,38 INR |
100 INR |
1,25 EUR |
100 INR |
1,47 USD |
100 INR |
1,10 GBP |
100 INR |
5,44 PLN |