Indyjska Ustawa o Sporach Przemysłowych (IDA) zapewnia rozstrzyganie sporów w przemyśle związanych z lokautem, zwolnieniem z pracy czy przeniesieniem. Przewiduje także mechanizm porozumienia i orzekania w sporach pomiędzy pracownikami a pracodawcami i vice versa.
Najważniejsze reguły tej ustawy:
- w wypadku sporu rząd ma prawo oddać sprawę każdej władzy wymienionej w Ustawie oraz do sądu przemysłowego
- powtórne zatrudnienie pracownika represjonowanego przez pracodawcę
Termin „przemysł” został w ustawie definiowany jako wszelki „biznes, handel, produkcja lub zajęcie pracodawcy i zawiera wszelkie zajęcie, usługę, zatrudnienie, rękodzieło lub przemysłowe zajęcie robotnika”.
IDA zawiera następujące warunki, które muszą być spełnione przed zwolnieniem/ przeniesieniem robotnika, który pracował nie krócej niż rok u danego pracodawcy:
- robotnik musi otrzymać miesięczne wymówienie na piśmie lub otrzymać zapłatę w miejsce takiego wymówienia
- robotnik musi być opłacany w okresie wypowiedzenia, rekompensata ma być równoważna do piętnastu dni średniej płacy za każdy pełny rok nieprzerwanej pracy lub części tegoż, powyżej sześciu miesięcy
Arbitraż
Stosowana w Indiach Ustawa o Arbitrażu i Polubownym Rozstrzyganiu Sporów (ang.The Arbitration and Conciliation Act) z 1996 roku, bazująca na Ustawie Modelowej Międzynarodowego Arbitrażu Handlowego (przyjętej przez Komisję NZ ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego – UNCITRAL w 1985 r.) ma na celu:
- wprowadzenia w życie wyroków krajowego i międzynarodowego arbitrażu handlowego
- przygotowanie przepisów dla procedur arbitrażu, który ma być uczciwy, skuteczny i zdolny do spełniania oczekiwań poszczególnych sądów
- zagwarantowanie, że trybunał arbitrażowy daje uzasadnienia swoich wyroków
- zagwarantowanie, że trybunał arbitrażowy działa w granicach swej jurysdykcji
- minimalizację roli sądów w procesie polubownym
- zezwalanie sądom polubownym na używanie mediacji lub innych procedur w trakcie procesu polubownego, aby ułatwić rozwiązanie sporu
- zagwarantowanie, że każdy ostateczny wyrok polubowny jest wprowadzany w życie w ten sam sposób jakby to było postanowienie sadu
- zagwarantowanie, że ugoda/porozumienie osiągnięte przez strony jako wynik postępowania rozjemczego ma ten sam status i efekt, co wyrok polubowny trybunału arbitrażowego
- zagwarantowanie, w celu wprowadzenia w życie wyroków zagranicznych sądów arbitrażowych, że każdy wyrok polubowny wydany w kraju objętym konwencją będzie traktowany jak wyrok podlegający warunkom rozdziału II ustawy